11 juni 2022 - Over reisjes, een leuke tijd, sport en ... herstel stormschade

7 juni 2022 - De media staan er bol van: het reisje van het Belgisch koningspaar naar voormalig Belgisch Congo. Ze landen op Ndjili Airport, de Internationale Luchthaven bij Kinshasa. Nota Bene: Juist daar waar onze kleuters van LA TULIPE nog maar een paar dagen geleden ook stonden! (Verderop meer daarover)

aankomst op vliegveld van kindjes

Onze vrienden in Mikondo zullen het vliegtuig met de koning wel horen aanvliegen naar de landingsbaan. Het vliegveld ligt zo vlakbij. Elke dag vergaat horen en zien je in Mikondo bij aankomst en vertrek van de toestellen Air France, Brussels Airlines, Swiss Air, Ethiopian Airlines, Turkish Airlines en de vele andere internationale lijnvluchten, om van de binnenlandse maatschappijen maar te zwijgen. Mikondo kan de bewoners van de Schiphol regio een handje reiken!

Volgens de media wordt er "reikhalzend uitgekeken" naar vooral de toespraak van de koning. Het gezamenlijk verleden wordt verschillend gewaardeerd. De een noemt het een mooie tijd, de ander een gruwel. En in het onderwerp "toespraak" zit dat opgesloten. Zal hij excuus aanbieden voor het Belgisch optreden in het verleden dat zoveel leed bracht? vragen de media zich af; vooral de media in België wel te verstaan.

De gewone man en vrouw in Congo zal het worst wezen. De strijd om te overleven in deze barre tijden eist al hun aandacht op.

3 juni 2022 - Papy aan de telefoon: "De kleuters zijn net weer goed en wel terug."
"O, was er dan een excursie? "
"Ja, zeker! Naar het vliegveld!"
Ik hoorde aan zijn stem de opluchting dat de hele operatie goed verlopen was.

Ik bekijk op de video die hij me stuurt hoe een dikke meneer in donkergrijs pak met das uitleg geeft. Hij doet erg zijn best.
De bedremmelde kindjes staan netjes op een kluitje op het "tarmac".
Hoor wat hij zegt! Dit heet "tarmac", snap je? Hoe heet dit? Tarmac, ja, goed. Hier mag je alleen lopen als je hier werkt, of als je reist met het vliegtuig. Zie je daarginds die trap? Die wordt bij de deur van het vliegtuig gerold als de passagiers eruit moeten stappen, want die deur is heel hoog. Kijk maar bij dat vliegtuig daarginds!

Ik vraag aan Papy: Daar op de landingsbaan, die man die uitleg geeft, dat was zeker een man van het vliegveld? - Ja, van de RVA. En was jij er ook bij? - Ja, ik moest een paar kindjes van slordige ouders nabrengen. - Hoezo, slordig? - Nou, wij zorgen als school dat de schoolkleding in orde is, maar de ouders moeten zorgen voor het schoeisel en dat was niet in orde.

Ik moet denken aan wat ik net las op de Facebookgroep Jaren 50 & 60. Een herinnering over schoolreisjes in mijn jeugd. "Weken tevoren waren we al opgewonden, Je keek er weken naar uit. De halve nacht wakker liggen van het leuke vooruitzicht. - We hadden niet veel, je keek er weken naar uit. Leuke tijd was dat. "

3 juni - En ook de sportwedstrijd van 3 juni voor de oudere leerlingen werd een succes. Al voor dag en dauw werden ze verzameld op de binnenplaats.

Ik heb gehoord en gezien met videobellen dat het herstel van de eerste etage gestaag vordert. De muren van deze straatzijde komen volgende week aan de beurt, zei Papy. Dat gaat er dan heel anders uitzien.

Wat een mooi wit zand, zeg ik bewonderend. Ja, zegt Papy, dit is de vierde vracht zand die net gelost is. En zie je boven aan de dakrand ook wel waar de regenafvoer op gelegd gaat worden?

Mees Georges instrueert voor vertrek naar de sportdag

Voor ze de poort uitgaan, geeft Mees George zijn pupillen op deze vroege morgen instructies voor de sportdag. We zien geen balustrade meer op de etage. Nu is er een muur. Dit is veel veiliger. Je hield altijd je hart vast als leerlingen aan het stoeien waren of uitprobeerden of ze op het hek kunstjes konden maken. Nu wordt het dus een muur, met ramen erin voor voldoende frisse lucht.

En volgende week wordt ook voor een deel het dak aangebracht. Dan kunnen er provisorisch 2 klassen weer les krijgen boven. Papy zegt nadrukkelijk tegen me: "Eerste kwaliteit golfplaten, kijk maar!" - Nou, ik hoor het meer als hij erop slaat dan dat ik het zie, eerlijk gezegd.

Even later houd ik mijn hart vast. Hij loopt over de planken waar nog geen dak is. Mooi uitzicht op de Rue Ndjoko, ja. Nog weinig verkeer. Het is nog vroeg.

"Het gaat goed met de inzameling, hoor", stel ik Papy gerust. Aan hem kunnen we het toezicht op de bouw met een gerust hart toevertrouwen. En hij vertrouwt erop dat wij ons ook zo goed inzetten. Maar dan voor de fondsenwerving ervoor.
De geldzorgen zijn ons pakkie an hier in Nederland.

We zijn alweer een heel eind opgeschoten, dat kan je zien aan de thermometer op de website.
Vandaag 11 juni € 38.617, dat is 77 % van het doelbedrag.

23 mei 2022 - Alle hens aan dek!

Dat was nog een schrikken! Zaterdag hielden we een Brainstorming, speciaal over Fondsenwerving. Halverwege kwam Papy binnen via videobellen. Zo konden we alle 8 direct meekijken naar het rampgebied, i.c. het schoolgebouw. Dat het zo erg was werd ineens heel zichtbaar.

"Je moet foto's ervan publiceren!", werd er tegen mij gezegd. "Op Facebook, in je Blog. Dan is het nog duidelijker dat echt veel hulp nodig is! En dan kan je binnenkort het contrast laten zien als het opgeknapt is."

Dus stuurde Papy op ons verzoek wat foto's en een paar videobeelden. Ik begrijp zijn aarzeling, want. misschien maakt het mensen wel juist moedeloos, omdat het zo erg is. En dat is nu juist niet de bedoeling! We willen juist iedereen mobiliseren om hulp te sturen en de werkers van Mikondo aan te moedigen die zo met hart en ziel hun werk doen.

Puin dat van de muren is losgeraakt op een hoop geveegd in een hoek van een lokaal


(Muur straatkant): een "ceinture" ter versteviging boven aan de muren is hier nu klaar.

Bewust kiezen wij niet voor rampenplaatjes, zoals wel andere Goede Doelen doen, op TV en zo, die hongerende en zieke kinderen tonen met als doel: geld werven.

Wij hebben juist heel positieve ervaringen met de veerkracht en de energie waarmee onze partner de strijd aangaat tegen armoe en tegenslagen.

Dat is wat we willen delen met zoveel mogelijk mensen, als tegenwicht tegen het stereotiep dat in Afrika en al wel helemaal in de DRCongo alles toch hopeloos is.

Ons partnerproject is een schoolvoorbeeld ervan hoe mensen hun tijd, talenten en middelen inzetten op een geweldige manier. Dat willen we wel heel graag duidelijk maken met woord en beeld.

En van alle kanten komt hulp! Onze actie wordt gedeeld her en der. Op Geef.nl 2 dagen geleden nog. Onze supporters delen op eigen Facebook of per E-mail onze oproep met een woordje erbij van aanbeveling. We hopen we dat nog meer mensen dat voorbeeld volgen...!

De werkers aan het schoolgebouw zijn letterlijk dag en nacht bezig.
Ideetje: Moedig ze aan met een donatie en een woordje erbij! (wij vertalen het wel)

10 mei 2022 -

Beste lezer, heeft u al gedoneerd? Dan wilt u vast wel weten of het al opschiet met die actie.

Of er al meer geld is gekomen voor herstel van de rampzalige stormschade aan het schoolgebouw? Zodat er vast wat bouwmateriaal kan worden ingekocht?

Het antwoord is: Ja, gelukkig wel!

Hier zien we PAPY terwijl hij hout inkoopt, op 5 mei j.l. in KINSHASA.

Van de eerste bedragen hebben we namelijk al een groot deel naar onze partner in MIKONDO doorgestuurd. Zoals altijd gaan ook deze giften (bijna) 100% naar het doel. Bijna. want de bankkosten voor de overboeking moeten er ook van betaald. Maar verder niets anders.

Elke dag kan de thermometer op de website weer worden bijgewerkt. We zijn over de 25% heen! We zagen pas nog een donatie van € 150, met naam, en twee van € 100, anoniem. Alle drie via de donatieknop. Maar de meeste giften komen toch rechtstreeks binnen op het banknummer van Vrienden van Mikondo, NL37 INGB 0009 3940 95. Slim hoor! Daar gaan immers geen onkosten af!

Ik vind het fantastisch wat jullie doen, ga vooral zo door! schrijft een vriendin bij een donatie. - He, wat een opkikker!

Je dreigt zo gauw van slag te raken door de enorme problemen. Op de school LA TULIPE moet alles zoveel mogelijk doorgaan, zeker nu het examentijd is. Maar die onbruikbare lokalen door de stormschade ...! En de bult geld die ervoor nodig is. We zijn er nog lang niet. Waar moet dat vandaan komen?

Maar ... we hebben het recht niet de moed te verliezen! Nog meer meeleven is er: Op het platform van Hands & Feet is nu de maandactie gestart. Ze willen € 3.000 bijdragen en collecteren op hun site. Ze hebben weer een leuke rekensom ervan gemaakt: met dat bedrag kan je helpen het interieur van 3 lokalen te herstellen en op de gevel aan de straat de belettering aan te brengen. Er zitten 1200 kinderen op LA TULIPE, dus voor € 2,50 per kind kun je bijdragen aan veilig onderwijs onder een veilig dak! Die belettering is verplicht volgens de Congolese wet. En het zorgt voor een reuze fleurig straatbeeld, want de "decorateurs" zijn ware kunstenaars.

Foto van een vorige opknapbeurt van de voorgevel

Ondertussen in Mikondo ... Het geld dat al opgehaald is hebben we dus deels opgestuurd, met oormerk zoals dat heet. Bijvoorbeeld: Inkoop hout, of transportkosten hout. Dat hout is voor de dakspanten. Of het lukt voor dat bedrag al het nodige in te kopen horen we nog wel. Een begin is er.

Papy de projectleider heeft het over 20 mannen die deze week komen helpen. Om de dakspanten te maken moeten ze de ruimte hebben. De binnenplaats is nog niet eens ruim genoeg. Ook de straat moet erbij. Dus dat wordt dan nachtarbeid. Dan is er minder verkeersgevaar.

Het dak moet er zo gauw mogelijk op. Elke dag regent het wel een poosje, en daar wordt het meubilair ook niet beter op. (En daarna staat de zon te branden op de kinderhoofdjes in de openlucht en op de hoofden van de bouwvakkers).

Ondertussen zoeken we hier door naar meer donaties om alles te bekostigen.

Zegt het voort en doe ook nog maar een duit in het zakje, als het kan, lieve lezer!

P.S. Uit een telefoontje deze week: Wat ik nog zeggen wou ...! Die bollen van jullie ... geweldig! Oh ja? Nou, Dewes staat straks met voorjaarsbollen op de kraam in Deventer, hoor, op Hemelvaartsdag!

28 april 2022 -

Alweer een maand voorbij sinds de ramp die het gebouw trof van de school. Het probleem dringt zich steeds voor in mijn gedachten. Oppassen niet somber te worden, Mieke! Het beste is om in actie te komen met iets dat kan helpen. Dat betekent dus voor mij vooral 2 dingen: geld inzamelen en contact houden met Mikondo.

1) Al onze mogelijkheden moeten we mobiliseren om geld in te zamelen. Herstel van het gebouw kost € 50.000! Ga er maar aan staan! Vanmorgen keek ik even op geef.nl: 10.180 opgehaald! Dat is het bedrag van Books4Life en giften n.a.v. onze mailing. Onze mailinglijst bevat 186 adressen. Dewes stuurde ook (weer!) een mail aan zijn kennissen en vrienden en diaconieën. Maar nu nog
€ 40.000 nodig dus!

We vragen aandacht zoveel we kunnen. Bij bevriende clubjes. Op de website. In deze Blogs, met nog meer mails ...

2) Elke dag houd ik contact met de mensen van het team, vooral met Papy, die inmiddels ter plaatse is. - Gisteren heb ik even in een paar klassen van La Tulipe de kinderen gegroet. Dat kan met die whatsapp-video op de telefoon. Het was een en al vrolijkheid! In het ene lokaal zongen ze spontaan een welkomstliedje (soyez la bienvenue... etc.), in een ander zwaaiden ze en wierpen met kushandjes toe en ik ook naar hen natuurlijk. Papy vroeg: weten jullie wie dit is? Ja, natuurlijk! Maman Mieke! riepen ze om het hardst. De directeur wrong zijn hoofd voor de camera: "Oh, Maman Mieke, weet u wel dat we hier vreselijke toestanden hebben? Catastrofes! "Ja, zeker, directeur, we laten jullie niet in de steek, hoor!", sprak ik hem moed in.

Tjonge, wat knap ik daar van op! Die verbondenheid! En dat we echt kunnen helpen, dankzij veel mensen hier om de Vrienden van Mikondo heen die hun verbondenheid vertalen in donaties en goede wensen!

Hoe ze het opgelost hebben, op La Tulipe nu er drie onbruikbare lokalen zijn, vraag ik.

Oh, in de entree zit een klas, en de andere twee zijn opgedeeld bij andere klassen. (Ik ben verbluft over de inschikkelijkheid. Die lokalen zijn immers al veel te klein! - en wat een taak voor de meesters en juffen om de aandacht van de kinderen bij de les te houden!)

Ik heb gehoord dat deze weken voor de examenklassen heel belangrijk zijn. Ze horen nu examentraining te krijgen, zodat ze straks niet nerveus hoeven te zijn als het echte examen gedaan moet worden (dat in een andere school wordt afgenomen, niet door eigen leraren) Een heleboel organisatievermogen moet de leiding dan hebben, nu nog meer dan anders.

P.S.
En dan is nu ook nog een andere ramp gebeurd: na de werkvergadering van de schoolleiding dinsdag 26 april die tot 20 uur duurde liep de Prefect naar huis, maar daar kwam hij niet aan. Hij is geschept door een motorrijder, vloog door lucht naar de rijbaan waar een auto hem niet meer kon ontwijken en over zijn been reed. Fractuur op 3 plaatsen. Moet vandaag worden geopereerd. Ook hem kon ik "bezoeken" en moed inspreken dankzij de whatsapp-video van Papy. (En wat de onkosten zullen zijn van het ziekenhuis ...!! Even niet aan denken -

He, ik hoop dat er weer gauw gelegenheid is om ook eens te vertellen van zaken die zo heel positief zijn, zoals de ontwikkelingen in het sociale project Muasi Mosala, en de successen van de meiden daar. En de intense dankbaarheid van ouders die Papy en Christian en komen bedanken ...

25 April 2022 - v.l.n.r. - Prefect, directeur, DD (directeur de discipline)

Half april 2022 -

Waar ik elke keer veel energie van krijg, dat zijn de contacten met Papy, de projectleider van PROJETS MIKONDO en de beeldverslagen die bijna elke dag binnenkomen op whatsapp. Bij de kiekjes krijg ik steeds weer meer en ander uitleg waar ik wijzer van word.

En het geeft me veel vertelstof als ik ergens mag komen presenteren. Dat zijn feestjes! Zoals vorige week in Groningen. Dewes had een tijd geleden een aanvraag gestuurd en ineens kregen we een antwoord, kort maar krachtig: het wordt ongeveer zo en zoveel, en kunnen jullie hierheen komen dan en dan, om je project uit te leggen aan onze medewerkers, 10 minuten.

Een feestje! Dank je wel, Books4Life!

Dat enthousiasme waarmee ze in PROJETS MIKONDO alles op alles zetten en erin slagen om heel concreet bij zoveel families wanhoop om te zetten in hoop en vertrouwen. En dat we daaraan kunnen bijdragen!

Ik zie wel een overeenkomst met de toon en houding van de president van Oekraine: in alle ellende zo krachtig en realistisch! Heel duidelijk is hij over wat er te doen staat. Geen illusies dat het wel gauw makkelijker zal worden. Nee, juist niet. Maar toch, wat een inspiratie straalt zo'n toespraakje uit!

Toen Papy me na het weekend eind maart belde, was het even anders. Hij zei maar 1 woord, zachtjes: "Catastrofe!"

Stuurde toen wat foto's en langzaam drong het tot me door dat het schoolgebouw ernstig beschadigd was. Gewonden? Vroeg ik angstig. "Nee, het was een enorme storm op zaterdag. En toen ging het nog wel, maar zondag om 14 uur kwam er een die nog erger was."

Ik was sprakeloos. Langzaam kwam Papy met wat bijzonderheden. Over een man die nu in het ziekenhuis lag. Die stond te schuilen onder het afdak en kreeg een stuk muur op zijn schouder. Zijn motor is ook kapot nu.

De jongens van ARAMBE zijn meteen aan het opruimen gegaan van alles wat losgeraakt was. Ook de dakplaten die bij de buren flinke schade veroorzaakten. En hoe het nu verder moet? Want de lessen moeten doorgaan, maar ook lopen de kinderen en leraren gevaar nu.

De volgende dag, maandag, ja hoor, de lessen gaan door. Het is snel geregeld. De jongsten eerst in de lokalen die opgeruimd zijn. De groteren verhuizen naar boven. Ik krijg een filmpje ervan en zie hoe Meester George erin slaagt hun concentratie op de vervoeging van het werkwoord "manger"(eten") op te voeren tot grote hoogte. Zelfs de man die boven hun hoofd in het gat zit waar een dak hoort te zijn kan ze niet verstoren. Alleen die tropische zon, die brandt op hun kale bolletjes, au, dat is niet fijn. Eén jochie is zo slim geweest een jasje mee te nemen en je ziet hem worstelen om daarmee zijn bolletje af te schermen..

Het is voor onze vrienden een reuze catastrofe, want de herstelwerkzaamheden zullen heel duur worden, en kunnen de mensen in Nederland daar wel warm voor lopen om te doneren nu alle aandacht is gericht op de oorlog in Europa?

En in die zorgen zitten we nu hier, als Vrienden van Mikondo. En we nemen een voorbeeld aan Papy en zijn mensen: aan de slag, gewoon direct aan de slag en geen gemier.

We gaan maar vast onze abonnees op de mail alarmeren. En ik schrijf dit stukje voor de Blog, ook in de hoop dat er iets goeds uit voortkomt om snel de bouwmaterialen te kunnen kopen. Het zal nog duurder worden dan voorheen, begrijp ik. Ik kopieerde al een paar artikelen uit de krant OKAPI naar mijn Facebook, over de enorme prijsstijgingen van brood, bouwmaterialen, transport in KINSHASA. Allemaal als nasleep van de oorlog hier! Maar we blijven niet hangen in gejammer, en wie dit leest kan alvast ook zijn /haar hart laten spreken! - Volgende stap voor het herstel: crowdfunding?

Werk aan de winkel!

NAAR BOVEN

Blog van Mieke van november 2021 tot begin maart 2022 tot juni 2022