Eind 2020 verrees in Mikondo aan de hoofdstraat een Centrum met de naam MUASI MOSALA, vlak naast de school LA TULIPE. Al gauw ging het als een lopend vuurtje dat PROJETS MIKONDO daar een Naaischool zou beginnen. Speciaal voor jonge meisjes en kindmoedertjes, zodat die daar een mooi beroep konden leren om zo zichzelf te kunnen redden. 
Nog voor de inschrijving begon werd er proefgedraaid in de grote nieuwe zaal. De leerlingen van LA TULIPE
met als hoofdvak COUPE ET COUTURE vonden het maar wat leuk om daarbij een rol te spelen.
Hun juf probeerde het bord uit door een patroon erop te tekenen.
De leerlingen vonden het reuze gemakkelijk dat er zo'n grote tafel was om aan te werken.
Nadat er een dag of vier open dagen waren gehouden waar belangstellende meisjeskonden proberen iets te naaien, werd op 25 juni een grote vergadering gehouden.
De twee leraressen Marie en Joelle werden voorgesteld bij naam en toenaam en alle aanwezigen achter de tafel ook.
Zij zijn de leiding van dit project en zullen altijd aanspreekpunt zijn.
Enkele mensen van de leiding van Projet Mikondo legden uit dat deze Naaischool
nu iets anders zou zijn dan de school LA TULIPE. Het verschil: dit is nu MEER EEN SOCIAAL PROJECT.
En toen was het de beurt aan de meisjes om het woord te nemen.
Hoe verloopt een dag van je leven als meisje in Mikondo, was de vraag.
De een na de ander vertelde daar openhartig over. Over het gebrek aan inkomen. En dat er niets te doen was voor hen.
Aan de meisjes werd ook gevraagd: hoe zouden jullie geholpen kunnen worden? Wat zijn jullie verwachtingen?
Toen ieder die wilde was uitgesproken, werd door PAPY, de projectleider,
uiteengezet hoe het project MUASI MOSALA bedoeld is, en of ze daar iets in zagen.
De reactie van de meisjes was duidelijk heel positief! Het zou heel belangrijk voor hun leven zijn.
Dat kon je al zien na die paar dagen, werd gezegd, want nu waren er al meisjes die nota bene
een rok hadden gemaakt! En anderen ontdekten nog andere dingen.
"Ga alsjeblieft hiermee door", was de algemene conclusie. (Maar later is er nog wel meer en openhartiger gesproken,
en durfde de een na de ander het voorbeeld te volgen van de meest vrijmoedigen zodat de leiding beter
ging begrijpen waarmee deze meisjes het best geholpen kunnen worden.)
Tenslotte werden er nog een paar leuke groepsfoto's gemaakt.
Na de oefening afmeten, knippen en naaien met de bruine effen gladde stof, voor een rokje,
raakte de zaal elke dag al voller en voller met meisjes.
Tussendoor zijn de meisjes van LA TULIPE met Naaien als hoofdvak ook nog een dag geweest,
omdat ze op school minder de ruimte hadden. Maar die hadden een eigen oefening als voorbereiding op hun eindexamen.
De tweede oefening : hoe maak je een mondkapje (cache nez)
Eerst theorie, met een patroon op het bord getekend. En de maten. En toen de praktijk.
De derde oefening werd het maken van een schort. De slanke juf gaf uitleg door een geruit model aan te passen
bij de corpulente juf. Iedereen kon zo zien hoe dat technisch in elkaar stak.Theorie dus, maar heel aanschouwelijk.
Alle meisjes konden daarna met de effen zwarte stof aan de gang.
Afmeten, knippen, naaien,
En tenslotte werd het object rondom afgebiesd met wit. Zo werd het een heel mooi
en praktisch werkstuk om vanaf nu elke lesdag te dragen.
NAAR BOVEN