Dinsdag 6 december 2022 - Acties en Briljante Mislukkingen

Het gonst van de Acties en activiteiten. Enorme hoeveelheden Kniepertjes Bakken, Kerstmarkt Voorbereiden, Kaarsen maken, enz. Alles voor ons mooie doel in DRCongo: kwaliteitsonderwijs en vak training in Mikondo voor de allerarmsten.

In Steenwijk en omstreken kwam het breeduit in de krant, die acties voor Mikondo - met kniepertjes uit eigen keuken, en kaarsen van de groep in Amersfoort. Een mooi artikel!

En ik? Op mijn achteraf plekje in Drenthe ik ook in Actie?

"Wanneer houd je nou eens op?", vragen mensen me soms. Bedoeld wordt dan: Je hebt nu toch een leeftijd om het rustiger aan te doen! Ik houd me dan stil. Goed bedoelde raad, toch? Of bezorgdheid, omdat je het als oudere kalmer aan moet doen. - Nou, dat doe ik zeker! Niet omdat ik het wil, maar omdat het niet anders lukt. Het komt erop aan: Veel Contacten onderhouden, Bedenken en Bespreken hoe we het Hoofd boven Water kunnen houden in deze tijd van minder en zo. - Dus ook hier is hulp welkom!

En de lokale partner in Mikondo? Hoe actief ze daar zijn in deze tijd?

Die mensen werken zich echt uit de naad voor de Lessen, de Praktijklessen, de Excursies, het maken van Lesmateriaal omdat er geen boeken zijn, het Repareren van schade (de laatste loodjes van de Stormschade en het Renovatieproject) en ga maar door. In lastige omstandigheden, qua infrastructuur en nijpende armoede, maar o zo gemotiveerd om hun project en hun kinderen en jonge mensen.

Je hoort en ziet de enorme voldoening als je let op Facebook van de Naaischool Muasi Mosala - #FortEnsemble en #MuasiMosala. Samen sterk, en Meisjes die van werken houden, betekenen die hashtags. Nu studeert er alwéér een grote groep meiden af! De 17de moeten alle werkstukken en de schriften klaar zijn en ingeleverd bij de jury. De spanning loopt hoog op! De 24ste is het défilé en de uitreiking van de Certificaten.

Voldoening ook als er die grote klus op een haar na klaar is, na die stormramp van eind maart. De gevel aan de straat biedt een totaal ander aanzicht nu. En binnen zijn alle zwakke plekken in de constructie nu ondervangen. Wie had dat kunnen denken? Dat er zoveel hartelijke ondersteuning in giften en donaties zo snel zou worden gestuurd ervoor!?

Een heel ander aanzicht nu, de gevel van La Tulipe aan de straatkant

We kunnen niet in de harten kijken van al die mensen, maar ik hoor het vaak van de leiding: "de mensen zijn ZOOO DANKBAAR! En sinds het bezoek van Mieke is het nu zo duidelijk geworden! Het is niet een westerse NGO die morgen of overmorgen weer vertrekt naar elders die hier achter zit, maar mensen van vlees en bloed met vriendschap voor de bewoners van Mikondo". (voor steun: zie doneerknop boven rechts).

Nog even: die Briljante Mislukkingen uit de kop, hoe dat zit?

Dat was een van de inspirerende en vrolijke presentaties waar Harry, onze voorzitter, en ik zaterdag van genoten bij PARTIN. Daar fris je echt van op, om eens bij te leren en vanuit een ander perspectief te kijken naar wat je doet als Klein Goed Doel. Geweldig! En wat je daarvan kan leren? Nou, in dit geval, dat in ondernemingen EN in het gewone leven dingen vaak fout gaan, maar wat je dan kan leren daarvan. Dus, leerden wij, als het in het gewone leven al zo normaal is om te mislukken, schaam je dan niet voor je mislukkingen met je werk of je projecten, maar leer ervan. Daar ging het verder over, toen. Zeer leerzaam!

Donderdag 3 november 2022 - Terug naar school!

Ha, ik ga naar de reünie van de school in Doorn waar ik met zoveel plezier gewerkt heb als docente Frans. Ik ben bang voor de emoties die het bij me los zal maken. Ik ben er al zo lang weg en in mijn herinnering zijn mijn collega's nooit veel ouder geworden dan toen ik vertrok naar Verweggistan. Maar dat is al tientallen jaren geleden!

Mijn oude school heeft in 2004 en latere jaren klinkende acties gevoerd voor de school in Mikondo. In 2004 samen met de Wilde Ganzen zorgde dat voor bijna € 29.000. Daarmee werd het mogelijk om een stuk grond aan de Hoofdstraat te kopen. Daar is toen een schoolgebouw op gezet dat in oktober van dat jaar officieel werd geopend met veel bombarie.

2004 La Tulipe opening nieuwe gebouw - Epi en ik in het midden

In 2007 kwam er weer een actie - om 3 lokalen erbij te bouwen.

In 2008 weer een, met steun van Impulsis en weer de Wilde Ganzen, voor de uitbreiding van de 2e etage.
In 2009 lieten een kleine dertig leerlingen zich sponsoren met een actie om 5 uur in stilte door te brengen in de gymzaal.
En nooit zal ik die keer vergeten toen spontaan met Kerst een inzameling werd gehouden voor een buitentrap. Die trap noem ik in gedachten altijd de Revius-trap. Hij is een paar maanden geleden verbreed en verstevigd met een nieuw ijzeren hek.
Hoeveel kinderen zijn daar al niet over gegaan naar de lokalen boven! Wie had dat kunnen denken!?

De trap wordt verbeterd, augustus 2022 -


En als de school weer begint, is de trap met het nieuwe hek klaar!
En kan de DD (conrector van orde) zijn toespraak houden (28 september 2022)

Wat een herinneringen toch! Ook aan dat etentje met Epiphane en de collega's van school na afloop van zo'n grote actie.
Epi had als verrassing een keer een mooi stuk koperwerk laten maken in Mikondo, als aandenken voor het Lyceum dat in vriendschap met Mikondo de school La Tulipe mee ontwikkelde.

Mij benieuwen of die vriendschap nog smeult ergens en of dat vuurtje nog eens kan worden aangeblazen. Dat zou mooi zijn!

Ik vind het leuk om over Mikondo te vertellen, overal waar ik kom, maar daar komen de oud-collega's natuurlijk niet voor naar zo'n reünie! Hooguit kan ik wijzen op onze website waar zoveel moois op te zien en te lezen is. En ook zoiets als ons laatste Bestuursverslag.

In ons goede vaderland komt er zoveel op ons af, dat het lijkt of Mikondo verder weg ligt van ons dan anders. Gelukkig spreek ik bijna elke dag met Papy en soms met het team of de meiden van de Naaischool. Dan voel ik die verbondenheid weer sterk. Een aan deze kant ook: zoveel mensen die het project een warm hart toedragen.

Het is maar hoe je het bekijkt, dus! Maar het is toch ook wel een unieke zaak, waar de bijdragen van gewone mensen zo veel en langdurig effect hebben!

Congo is nu weer eens in ons nieuws, met de vreselijke oorlogshandelingen waar de bevolking in het Oosten zo onbeschrijflijk onder lijdt. De internationale hulporganisaties zamelen geld in voor hulp, noodhulp veelal, voor mensen die daar van huis verdreven zijn. De overheid kan dat niet aan, dus is die hulp hard nodig.

Onze focus ligt op een ander deel van Congo, Mikondo ligt in het Westen, in de giga stad Kinshasa.

In Mikondo is onze hulp echt hard nodig. Er is geen internationale hulporganisatie te zien daar. En de Congolese overheid is niet bij machte ervoor te zorgen dat de allerarmsten daar toegang tot onderwijs krijgen. Daarom vragen die ouders ons: Help toch, onze kinderen kunnen niet naar school!

En wij doen dat dan maar.

Woensdag 12 oktober 2022 - Reacties en werk te doen.

Ik zou het iedereen toch zo gunnen, om niet zo'n beetje, maar echt betrokken te zijn op zo'n moeilijk project als Mikondo. De zorgen en spanningen kan iedereen zich wel zo'n beetje indenken, maar wat er tegenover staat.! Dat ervaren wij, Papy, Dewes, Dinie, Doetie, Tineke en ik ook zowat elke dag. Klinkt dat raadselachtig, zo?

Wij zijn geen bijzondere mensen. Wij hebben net zo goed als iedereen last van negatieve gedachten. De inkomsten die gevaarlijk teruglopen, de vaak lauwe reacties van mensen. Onze bezorgdheid hoe dat dan moet met die kinderen van Mikondo als de hulp uit Holland opdroogt.

Humor doet dan wel weer wonderen, gelukkig. Van de week luisterde ik naar de Amerikaanse Mary Oliver die een gedichtje had geschreven over. nou, ja, over hoe beroerd ze zich voelde.

"Nou ja, dat heeft iedereen toch wel eens", zei ze verontschuldigend. "Ik heb het goed, hoor, het kon echt slechter, maar ja.Ik ben erg verkouden. Enfin, ik zal het maar voorlezen." (Noot)

(Vertaald) Dat gaat zo:

Ik loop naar beneden, in de morgen, naar de branding.

De golven komen aanrollen of rollen juist terug, dat hangt ervan af,

En dan zeg ik: Oh, ik voel me zo beroerd.

Oh, wat moet ik toch, wat zal ik toch doen?

En de zee antwoordt dan met haar lieve stemmetje:

Excuseer me, ik heb werk te doen.

ARAMBE voor sociaal cultureel werk - ook een activiteit van onze partner Projets Mikondo
Hier: Film kijken en je horizon eindelijk eens verbreden al woon je in die achteraf buurt.

Een andere gedachte die je kan sterken als je dat zo nodig hebt, is er een uit de Keltische traditie en door John O'Donohue zo verwoord:

if you send out goodness from yourself,

or if you share that which is happy or good within you,

it will all come back to you multiplied ten thousand times. (.)

The more love you give away, the more love you will have.

Dat laatste rijmt op een reactie van een vriend van me, toen ik zei dat de inkomsten zo teruglopen nu het alom in ons goede land gaat over hoge energieprijzen voor de huishoudens. Hé, zei hij, dat is vreemd. Er is een wijsheid die zegt dat je dan er goed aan doet bij afnemende welvaart je hulp aan behoeftigen te verdubbelen. (Wat een ouderwets woord, trouwens, behoeftigen) Die regel over je goedheid delen, delen van je geluk, dat dat dan in veelvoud terugkomt bij je. Dat is wat we herkennen. Het plezier dat we eraan beleven als de beelden uit Mikondo ons kinderen en jongelui tonen die er mogen zijn en dat ook uitstralen.

Badara - Nieuwe tak van Projets Mikondo - voor kinderen voor wie geen school is en La Tulipe te ver weg


Muasi Mosala - Opleiding tot coupeuse - de groep van augustus 2022

"Dag Maman Mieke", juicht een opgetogen jong meisje vanmorgen, in het gangetje buiten de Naaischool. "Zie je me hier wel? Ik leer hier een heel goed vak !! om mooie kleding te maken en dan kan ik voor mijn kind en mijn familie zorgen! Ik verdien dan zelf door mooie kleding te maken voor de mensen! Voor mensen hier in de buurt!"

Onzin, natuurlijk. Ze spreekt heus geen Nederlands!

Maar ze juicht wel, helemaal opgewonden. En nog een paar die haar wegduwen, omdat ze ook wat tegen mij hebben te zeggen. Die roepen om het hardst, als of ik ze uit de verte moet horen.

En dan draait de video naar binnen, daar zitten ook meisjes, maar die zijn wat rustig bezig. Iemand legt uit: die zijn hier vandaag voor het eerst en nog wat verlegen.

Die iemand is meneer Matungulu, een heel aardige jonge man, die sociaalpsychologische hulp geeft. Je zou het niet zeggen, maar die meiden zijn vaak zo vreselijk getraumatiseerd door de situatie waar ze in geraakt waren! Zitten helemaal op slot soms.

Dit was nou zo'n ogenblik van terugkrijgen wat je aan liefde hebt gegeven.

En ook als Papy met een peinzende blik zoiets zegt als: Het is toch zo geweldig dat er in Holland van die mensen zijn die om ons geven en ons helpen met hun steun voor de school en de Naaischool. Als dat zou ophouden.Maar niet aan denken, corrigeert hij zichzelf.

Nee, we laten ons niet verzwakken met onheilsgedachten, we focussen op iets heel anders! Excuseer ons, we hebben werk te doen!

Dank, dank, dank: En Dank voor uw gift Heer T.S. We hoorden dat u uw gedichtenbundel verkoopt en de opbrengst voor Mikondo bestemde.

Dank u M.S. Fonds, U schrijft dat u van mening bent dat onze activiteiten blijvend ondersteund moeten worden en levert daaraan uw "bescheiden bijdrage", zoals u zelf schrijft.

Dank je S.M. "Ach, ik kan het missen", zei je alsof je moest verontschuldigen.

Dank je, M.D., dat je nu je elders betaald vrijwilligerswerk doen kan en dat zo doorschuift!

Dank je G. om je royale giften uit je werk!

Dank u, Heer J.R, voor de mail en de mooie wens en royale gift waarmee u het werk in Kinshasa wilt ondersteunen. Dank voor uw wensen voor succes met het goede werk.

Dank jullie, Vrienden van Mikondo, overal in Nederland, omdat je aandacht vraagt te pas en te onpas voor de kinderen van Mikondo die zonder ons niet naar school kunnen!

(noot) Go down to the shore

Woensdag 14 september 2022 - Zo veel te vertellen -

Voorwoord

Als mijn broertje vroeger thuis kwam van een schoolreisje, had hij zoveel te vertellen!
Maar helaas had hij bij sport en spel zoveel geschreeuwd en gejuicht, dat hij geen verstaanbaar woord meer kon uitbrengen bij ons thuis. Wat een marteling voor hem! En wat sneu als hij een paar uur later zijn stem weer terug had.Dan was onze belangstelling alweer weggeebt.

Nu zit ik in hetzelfde schuitje met de Home page van onze Website en mijn Blog hier. Zo verschrikkelijk veel te vertellen! En te tonen ook! Maar wat wil de lezer?

Wat wil de lezer? Ik denk: weten hoe het herstel van de stormschade verloopt. En of er genoeg voor is opgehaald, voor Karwei Afmaken.

Er is zoveel goeds te melden! De verleiding is groot om het alleen maar daar over te hebben. Maar dan geeft dat geen goed beeld.

Ik merk hoe ontzettend moeilijk het voor me is om iets te vertellen wat ons nu heel zwaar weegt.

Gisteren vroeg ik naar onze kaspositie. Kunnen we het maandgeld overmaken over 10 dagen? En het antwoord was: nee, zelfs als we nu ons voornemen uitvoeren om niet meer de leraren van de Middelbare school voor onze rekening te nemen ... zelfs dan nog niet!

Maar wat moeten we dan doen? Vragen om hulp natuurlijk! Aan de bak met hulp vragen waar je maar kan.

We hebben het in het Jaarverslag van het Bestuur zo geformuleerd: (blz 16)

Al met al zijn we erg blij over wat in 2021 tot stand gebracht kon worden. Niettemin blijft het zorgelijk dat maar een klein deel van de middelen afkomstig is van vaste donateurs. M.a.w. het zal ongewis blijven of we de leerlingen die nu op school zitten ook in het vervolg kunnen blijven helpen. En op blz. 15: Zo kunnen we m.i.v. 2022 rekenen op een maandbedrag van € 1000.

We moeten dus aan de bak om nog meer hulp van Fondsen te vinden. Maar die molens malen langzaam, en deze maand en komende maanden kan je daar nog geen uitkomst verwachten.

Zo. Het is eruit.
Wat is dat moeilijk! Om ook de minder leuke dingen te vertellen.

Maar nu dan iets uitlichten uit dat vele goeds dat is te melden.

Stormschade en Renovatie:

Meteen hier is de laatste stand te zien, met een klik op Doneren kan hier - Er is nog niet genoeg om het karwei af te maken, maar er is inmiddels wel zo enorm veel verbouwd en opgeknapt, dat het een regelrecht wonder is. Maar intussen kijken we natuurlijk ook wel erg uit naar bijdragen en tips.

Het aanzicht vanaf de straat is wel heel anders nu! De foto's van vandaag en gisteren, 12 en 13 september tonen de straatgevel, en je ziet het nieuwe dak met dakgoot een beetje, maar heel goed de nieuwe ramen en de nieuwe gevel.

LA TULIPE, Rue Ndjoko, Mikondo, Kinshasa, DRCongo, 13 September 2022

En hoe was het dan ook weer voor de catastrofe van afgelopen maart, al die jaren sinds de bouw van 2004?
Dat zoeken we nog een keertje op, om te vergelijken ...die staat nog als omslagfoto op mijn Facebook.

Zo was het jarenlang.

De hele 1e verdieping is afgelopen maanden verder afgebroken, omdat ie op het punt van instorten stond, en opnieuw opgebouwd, de dakconstructie is vernieuwd; i.v.m. betere waterafvoer is dat nu een puntdak, de gevel aan de straatkant is voor de veiligheid nu voorzien van een ander soort ramen (minder gewicht) en anti-diefstal tralies.

Ook aan de kant van de binnenplaats is de constructie veranderd, zodat er geen vrees meer hoeft te zijn voor ongelukken op de waranda (die bestaat niet meer) en op de trap (verbreed en een nieuw hek erlangs). En nu heb ik het alleen nog maar over het hoofdgebouw, en niet over de Kleuterschool en het lage gebouw!

En dan de binnenplaats met trap, en vrolijke schilderingen ...

Kijk, dat is vandaag, 13 september. De leerlingen van de middelbare school zijn aangetreden en luisteren naar . ja, waar zou het over gaan? Op de klok zie ik dat ze er al een aardig tijdje staan, dus het gaat vast over de enorme inspanningen waarmee deze school in stand wordt gehouden, door mensen als de vrienden van Mikondo in Nederland en het team onder leiding van de promo Papy Kabangu Kaluba, die het werk voortzetten in de geest van de oprichters. En dat zij, leerlingen van La Tulipe, daar mooi van profiteren.

Hier zie je trouwens een glimp van het dak van het lage lesgebouw - dat moet nog hersteld.
De geldinzameling daarvoor (Project Renovatie) hadden we in januari gestart, maar toen de stormramp nog veel meer schade aanrichtte, eind maart, moesten we voorrang geven aan het actie voeren voor die schade en kwam de Renovatie inzameling op een laag pitje.

En linksboven zie je een glimp van de Kleuterschool met het nieuwe dak. Hopelijk krijgen we nog hulp om dat af te maken voordat de regen komt. Financiële hulp, bedoel ik, want mannen om het werk te doen, dat is het probleem niet!

Dan blijft nog over een flink aantal houten banken en tafels die in eigen beheer gemaakt kunnen worden, maar waar wel hout en verf voor nodig is. (O, wat is de prijs van hout gigantisch gestegen!) Nu zitten de kinderen wel erg opgepropt. We hebben ervaren dat elk jaar een derde van de banken vernieuwd moet worden. Onze partner is er voorstander van om het allerbeste hout ervoor te gebruiken. Indachtig de wijsheid die overal geldt: goedkoop is duurkoop. In totaal reken maar op 400 banken voor de hele school. En gun je de kinderen iets meer ruimte, dan ... ja, dan meer.

Soms bewaar ik het leukste voor het laatst. Is dat nu ook niet zo? Op dit filmpje zien we hoe Papy de kindjes van Badara, dichtbij Mikondo, een unieke ervaring biedt, als hij ze heel zachtjes een verhaaltje vertelt. Wordt vervolgd!

21 juli 2022 - SURPRISES

22 jaar geleden kwam ik als groentje in Kinshasa voor het eerst van mijn leven. Zelfs voor het eerst in Afrika. Sindsdien hangt mijn bestaan aan een draadje tussen Nederland en Mikondo. En hangt het van de surprises aan elkaar. Soms spannende, maar misschien wel even vaak hartverwarmende.

"Ik zou er een boek over kunnen schrijven", hoor je vaak zeggen in zo'n geval. Nou, daar komt in mijn geval niet veel van terecht. Neem nu deze weken. De laatste Blog is nota bene van 11 juni! Alsof er niets te vertellen valt!

NAAIMACHINES

Laat me dan vertellen over de surprise met de naaimachines - of liever nog vertalen wat er op FB van MUASIMOSALA staat bij 8 juli: We hadden een tijdje problemen om elke cursiste te kunnen laten werken volgens het programma. Oorzaak: niet genoeg machines. Maar de partners (i.c. Vrienden van Mikondo) hebben gereageerd en volgende week gaan we op hoger plan verder want dan zal elke cursiste een machine hebben om op te werken. Dankzij de vrienden van Mikondo en door de vasthoudendheid van onze President Papy Kabangu is dat mogelijk geworden. #SamenSterk # MuasiMosala.

En dat er geen machines genoeg waren? Dat kwam doordat er veel meer cursisten werden aangenomen dan we hadden bedacht. Elke dag zijn er meer dan 60. De ruimte is vergroot en er zijn meer stoelen en tafels. Gelukkig dat er nu een flinke partij machines bij was aangekomen. Die waren in Nederland ingezameld afgelopen jaren, naar Papy in Parijs vervoerd, en stonden daar een tijd in de opslag te wachten op een goede gever om de transportkosten (€ 2500) naar Kinshasa te betalen. Die vonden we eindelijk, en hup, daar gingen ze. Duurt 3 weken zowat (zeiden ze begin april) Papy moest ervoor naar Matadi (200 km van Kinshasa) op 26 juni. Miste zodoende het afzwaaien van de kleuters. Ze hadden nota bene speciaal iets ingestudeerd om uit te spelen welk beroep ze wilden later.
Op het filmpje zie je de Papa die het onderhoud pleegt. Een gouden kracht voor de Naaischool!

KARWEI AFMAKEN
En nu eens wat vertellen over de surprise van de fondsenwerving voor de stormschade aan het schoolgebouw! Het niet geringe doelbedrag van € 50.000 was gebaseerd op een serieuze bouwbegroting voor herstel van de schade die eind maart ontstond. En tot ieders verbazing en vreugde is dat bedrag ook nog gehaald ook! Dat was ons laatste bericht, op 1 juli.

Maar dan is de vraag natuurlijk of het genoeg is en hoe de werkzaamheden gaan. Of er al is begonnen? Jazeker, er is meteen aangepakt, voor de veiligheid, en omdat je zo geen school kan drijven, met zo'n schreeuwend gebrek aan lesruimte. Het slopen en verbouwen ging gaat door onder schooltijd en erna, en in het weekend dag en nacht (letterlijk!)

Volgende vraag die opkomt: Zijn er misschien ook tegenvallers, zoals meestal met bouwprojecten? Die zijn er vaak immers. Niet overal is het zo erg als bij de Floriade of de Amsterdamse metro, maar wie kent niet uit eigen ervaring hoe een karwei toch meer kost dan je dacht?

Ja, er is een reus van een tegenvaller, ja! Met de muren! Een lelijke tegenvaller was dat, die buitenmuren die op instorten stonden. Absoluut onveilige omgeving voor zoveel kinderen elke dag in de lokalen daar.

Die ontdekking deden ze dus eigenlijk dankzij die stormramp. Een geluk bij een ongeluk.

Maar nu moet ervoor gezorgd worden dat het gebouw voldoet aan alle eisen die je qua veiligheid aan een veilige muur mag stellen. Dat betekent bijvoorbeeld: zoveel mogelijk gewicht vermijden. In de muren komen her en der ijzeren verstevigingen. En geen ramen meer van beton (dat was wel goedkoper, maar dus onaanvaardbaar inmiddels). Die raampartijen van ijzer en glas met anti-inbraak kosten veel geld. Andere tegenvallers die het geheel veel duurder maken zijn allerlei prijzen die net zoals bij ons omhoog vliegen ten gevolge van de internationale spanningen.

Dit was allemaal niet voorzien toen we het doelbedrag stelden op € 50.000.

Dus we pakken onze bedelnapjes weer op voor dat laatste stukje. En we kloppen weer aan bij ieder die Mikondo een warm hart toedraagt. We hebben immers geen reservepot om uit te putten.

Ernstig probleem? Misschien. Maar ...Mikondo heeft een ongelooflijk groot draagvlak, toch? Anders zou het toch niet gelukt zijn om € 50.000 op te halen in een tijd waarin we veel andere problemen aan ons hoofd hebben? Trouwens, als je het Jaarverslag 2021 leest glimt het je tegemoet. Je vindt het in de rubriek Over Ons.

Volgende Blog met meer over het doelbedrag voor de vervolgactie KARWEI AFMAKEN, de examens op LA Tulipe, en de eindspurt in de Naaischool.

NAAR BOVEN

Blog van Mieke van april tot juni 2022